beýaz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

beýaz

[beýa:z], syp., k. d. 1. Ak. Syl-süpür kalbyňy, süýtden beýaz et. (Şah Ysmaýyl). 2. Birnäçe şahyryň eserlerinden nusgalary öz içine alýan ýygyndy.

Son arananlar:

• sıra,
• Araş,
• nonet,
• yayıg,
• süzmek,
• rizq,
• ulatı,
• awesome,
• gezgin,
• Zopalamaq,
• Barmoq,
• həqir,
• bölöii,
• olifta,
• şərbəti,
• sağınçı,
• teltöküs,
• tinte,
• Ey,
• dertli,
• etir,
• beýaz