beýaz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

beýaz

[beýa:z], syp., k. d. 1. Ak. Syl-süpür kalbyňy, süýtden beýaz et. (Şah Ysmaýyl). 2. Birnäçe şahyryň eserlerinden nusgalary öz içine alýan ýygyndy.

Son arananlar:

• alyk,
• chain,
• izal,
• Harabe,
• sagrı,
• tövbe,
• buramoq,
• gyrgyn,
• gügüt,
• achchiqchuchuk,
• bürkü,
• devastating,
• Korunak,
• köşk,
• Şose,
• kəsin,
• ömlük,
• gürzə,
• Zail,
• pekiştirme,
• İddia,
• beýaz