beýaz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

beýaz

[beýa:z], syp., k. d. 1. Ak. Syl-süpür kalbyňy, süýtden beýaz et. (Şah Ysmaýyl). 2. Birnäçe şahyryň eserlerinden nusgalary öz içine alýan ýygyndy.

Son arananlar:

• xaotik,
• biliska,
• chillashir,
• parik,
• gizlice,
• mitigate,
• şarf,
• kapşır,
• şekel,
• SAKIN,
• çavul,
• superstructure,
• Dede,
• ekeç,
• haýaşerim,
• TEST,
• subsumption,
• nahr,
• harba,
• yenilemek,
• odlanmaq,
• beýaz