şekel

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şekel

şekil, görünüş, form (nadir kullanılır).

Son arananlar:

• geometrik,
• çiniştürük,
• ittihat,
• chorabzal,
• takramaklyk,
• Ufak,
• Rehim,
• Hamkor,
• makırmak,
• antiquate,
• dwindle,
• flak,
• müjmel,
• uproar,
• Attitude,
• Kas,
• tunal,
• tapawutly,
• əvəzləmək,
• Ýalaň,
• undirish,
• şekel