şekel

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şekel

şekil, görünüş, form (nadir kullanılır).

Son arananlar:

• leksikografiya,
• igeşmek,
• tületmek,
• basin,
• ýahana,
• gizligin,
• approved,
• yılan,
• matrix,
• system,
• Gel,
• Takdir,
• ösme,
• suvalik,
• believe,
• yaxac,
• san̈a,
• ügüt,
• isinikli,
• BAĞLAMAK,
• Rag,
• şekel