arınmak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

arınmak

ф. 1) арыну, чистарыну; 2) сафлану

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

arınmak

temizlenmek

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

arınmak

temizlenmek istemek ve yunmak; iyileşmek; ot tutunmak I, 12, 201

Son arananlar:

• artıq,
• okil,
• bal,
• ct,
• şermende,
• sadak,
• hizmetçi,
• Təndir,
• buruu,
• sepgit,
• taxça,
• toti,
• elektrobur,
• mındır,
• tapmaca,
• miz,
• küçtö,
• qəzəbli,
• muska,
• tutarsızlıq,
• cız,
• arınmak