arzaçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

arzaçy

at. 1. Arza ýazýan; arz edýän adam. 2. göç.m. Şikaýatçy, töhmetçi.

Son arananlar:

• barabarmana,
• küpçök,
• gaýnag,
• adhesive,
• bezig,
• atıf,
• konfor,
• odun,
• amaltaqal,
• Xalq,
• éqide,
• sokurayt,
• UŞAK,
• mufassal,
• beket,
• akak,
• tənəzzül,
• Burunduk,
• çagaçı,
• danaayağı,
• nadyl,
• arzaçy