arzaçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

arzaçy

at. 1. Arza ýazýan; arz edýän adam. 2. göç.m. Şikaýatçy, töhmetçi.

Son arananlar:

• Sanem,
• saýt,
• Kepek,
• sedrek,
• isfahan,
• dünyaya,
• Tovuz,
• istehkamçı,
• pəpə,
• kilit,
• şikarçı,
• tapta,
• müraciət,
• çarx,
• Değin,
• Tertip,
• yaylıq,
• uncle,
• vajidan,
• Gak,
• İlle,
• arzaçy