arzaçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

arzaçy

at. 1. Arza ýazýan; arz edýän adam. 2. göç.m. Şikaýatçy, töhmetçi.

Son arananlar:

• gülbaz,
• müqəddərat,
• oqsoqol,
• kayıv,
• Tansık,
• hüzün,
• haray,
• thesis,
• helke,
• qarıltı,
• tredyunionizm,
• çakta,
• koop,
• doğar,
• pötlemek,
• taplama,
• sıra,
• alluvion,
• kantarlamak,
• toptosh,
• gecikmeli,
• arzaçy