çagaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çagaçı

çapaçı, çapa vurucu.

Son arananlar:

• mesken,
• informasiya,
• meş,
• yağır,
• acid,
• Barama,
• qozon,
• saddle,
• leyli,
• venerable,
• Bar,
• without,
• kürev,
• yatgak,
• yeyimlik,
• sürmə,
• Çiyin,
• tiraj,
• ştanga,
• BEG'AM,
• eşqli,
• çagaçı