armav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

armav

kararsız, şaşkın, mütereddit, apışmış. ~ adam: kararsız adam, ~ bolmak: tereddüt etmek, şaşırmak, ~ bolub turmak: apışıp durmak.

Son arananlar:

• muamele,
• orqa,
• məfhum,
• himaye,
• yazıq,
• fərəhli,
• yoluşmak,
• näsaz,
• çarlıq,
• jüri,
• baydırmaq,
• uygulamak,
• qiyom,
• colooçu,
• bölündi,
• dalmak,
• türümek,
• Kurşama,
• ogrılık,
• Karala,
• zaxa,
• armav