çomaça

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çomaça

kalın demir çubuk, boyunduruğun üst ve alt ağaçları arasına konulan demir çubuk. Boyunshanı ~sı: boyunduruk demiri.

Son arananlar:

• qın,
• bulutlu,
• azacıq,
• dağdar,
• karalğan,
• weapon,
• ırz,
• Zəng,
• unum,
• acat,
• kilise,
• dəşt,
• zekâ,
• convolvulus,
• nəsrin,
• ikbal,
• such,
• irkin,
• relevance,
• tozuk,
• öñgöçö,
• çomaça