dağdar
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
dağdar
(=dağidar) sif. [fars.] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək. // İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam. Ey sariban, qətarimizi kuyi-yarə çək; Rəhm et, bu dağidarları laləzarə çək. S.Ə.Şirvani. • Dağ(i)dar etmək məc. – yaralamaq, dağlamaq.