karalğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karalğan

1.Kararan, kararmış, siyahlaşmış. 1. Kök ~dı cavarğa caravludu: gökyüzü kararmış yağacağa benziyor, ~ cerin arivlağız: kararan yerini temizleyiniz, suvda bir ~ körünedi: suda kararan bir şey görülüyor; 2. Bakılan, bakılmış, ihtimam edilmiş. . ~ mal karamından belgili: bakılmış hayvan görünüşünden belli olur, ~ közge hapçük tüşer (as.): sakındığın göze çöp batar.

Son arananlar:

• correspondence,
• preach,
• clamorous,
• düzgünleşibermek,
• cakında,
• Qut,
• mardona,
• kaytımsızlık,
• boluşlusu,
• ret,
• Dasturxon,
• kurye,
• morfoloji,
• solish,
• sogar,
• mübahisəli,
• oýalada,
• dymmaklyk,
• bead,
• broad,
• kiyimlik,
• karalğan