andi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

andi

1. Pürüzlü, sert, sert tüylü. Camçını ~si: yamçının sert tüylüsü, ~ camçı kibik nek cubusa: tüylü yamçı gibi neden öyle sertsin (malk. deyim). 2. Andi. ~ til: Andi dili.

Son arananlar:

• püxtə,
• södegey,
• mayonez,
• sepra,
• qıcamaq,
• minara,
• əqd,
• qozmaq,
• Turur,
• balan,
• qaydamaq,
• özgörüşçül,
• ögey,
• ýagşyzada,
• xaartıska,
• ıslık,
• xijilliq,
• kuymuç,
• papaqsız,
• kılım,
• rifah,
• andi