amrulmak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

amrulmak

(kaynayan tencere, insan solu ğu) senmek, çekilmek· I, 53, 248, 249 bkz> em-rülmek

yatıştırmak, dindirmek. III, 428 429 bkz> amurtmak, emrülmek

Son arananlar:

• disruption,
• ýuwuş,
• boyra,
• ləngərlənmək,
• toifa,
• asketik,
• Helak,
• andın,
• qıymaq,
• köbünçö,
• özsinmek,
• susanmak,
• bökö,
• köökördö,
• Karaağaç,
• emektar,
• sarkardalik,
• şatlama,
• qısılmaq,
• çırmalanma,
• herki,
• amrulmak