kelt
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
kelt /dʒˈeɪl/
1. (bak.) Celt.
Son arananlar:
- yenigü,
- deserve,
- reject,
- mölüy,
- cışı,
- complex,
- səsküylü,
- sebet,
- taypan,
- gardan,
- çakağan,
- günin,
- SAĞLAM,
- səbzə,
- grabber,
- könnörü,
- jonkuyar,
- buşluk,
- səfhə,
- qovzama,
- Yular,
- kelt