kelt
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
kelt /dʒˈeɪl/
1. (bak.) Celt.
Son arananlar:
- tükenik,
- çişemek,
- bibigəlini,
- cismani,
- gezende,
- üstelik,
- veil,
- evirgen,
- hozirjavob,
- çıkırdamak,
- qarqara,
- killi,
- terör,
- furnish,
- Çiv,
- spelling,
- ýagşyzada,
- chongaymaq,
- əməkdaş,
- tumançaq,
- şayba,
- kelt