cubu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cubu

(malk.) tüylü, gür tüylü, kıllı. ~ it: gür tüylü köpek.

Son arananlar:

• saghat,
• Erkeç,
• nişasta,
• Tatsız,
• bek,
• ibratli,
• xira,
• stoical,
• ayranlık,
• retreat,
• oralishmoq,
• ceylan,
• sülekeý,
• şırımlamaq,
• rido,
• xush,
• ikkita,
• sıntay,
• kaknus,
• paper,
• inatçı,
• cubu