cubu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cubu

(malk.) tüylü, gür tüylü, kıllı. ~ it: gür tüylü köpek.

Son arananlar:

• sügen,
• Efsane,
• derby,
• Kargir,
• katalak,
• çanka,
• Qoshni,
• Zırıldamaq,
• underdog,
• taqal,
• slope,
• qayçı,
• oçaklıg,
• aynabənd,
• Yumak,
• fashion,
• çəri,
• savuşturmak,
• Soluk,
• kt,
• accounting,
• cubu