oçaklıg

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

oçaklıg

ocaklı·I, 147

Son arananlar:

• ýüňjümek,
• doğram,
• dördem,
• filologiya,
• spring,
• teşekkül,
• toplayıcı,
• sığırquyruğu,
• ýygylyk,
• yatık,
• püskürtmə,
• xoşagəlim,
• kibor,
• misginsokar,
• kura,
• cəzirə,
• gəlmək,
• tərtibatçı,
• maqal,
• tə'nə,
• immature,
• oçaklıg