Karavaş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karavaş

и. тар. кол, кәнизәк

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karavaş

hizmetçi kadın, kadın köle. ~ım kellikdi de başımı otdan allıkdı (d): hizmetçim gelecek de beni ateşten çıkaracak (tembelliği ifade eden bir deyim).

Son arananlar:

• damar,
• kedi,
• Buğra,
• sabit,
• kilit,
• keste,
• haci,
• tapmaklyk,
• kesp,
• basal,
• toñuşmak,
• kept,
• Zeki,
• götürü,
• balıkçın,
• kıtta,
• keten,
• reconstruction,
• miladi,
• citi,
• bushul,
• Karavaş