albaý
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
albaý
[alvaý], at. 1. Awçy guşlara aw awlamak öwredilýän wagtynda, olary ýokaryk gondurmak üçin ulanylýan ýüzi gyzyl mataly ak keçe. Bürgüt uçup esli ýokaryk galdygy, ol her gezek elguşuny nahara çagyranda aýdýan haýt, haýtyny, gygyryp, albaýyny galgatdy (O. Ödäýew). 2. göç.m. Çakylyk, hile, aldaw. Meňzäp şuňkara, humaýa, Albaýyna gelseň näder? (Zynhary).
‣ Albaý bulamak çagyrmak, ýanyňa getirmek üçin, albaýy ýokaryk galdyryp, yşarat etmek. Albaý bulap çagyrsam, Şuňkarym sen gola gel (Kemine). Söwdügim tor guşdur, özgä tutdurmaz, Her kim albaý bulap ýortsa ýetdirmez (Balgyzyl).