kalanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalanmak

yığılmak, üstüste toplanmak, toplaşmak. Kuşla bahağa kalanñandıla: kuşlar bahçeye toplaşmışlar, gardoyla kalanñandıla: patatesler yığılmışlar, hapçükle kalanñandıla: eşyalar üstüste toplanmışlar.

Son arananlar:

• küzermek,
• özgör,
• mahkam,
• ilahiyat,
• bəsti,
• kiñitmek,
• yutamoq,
• Dur,
• Yoklamak,
• Ko'prik,
• günälemek,
• Scission,
• dunya,
• buurul,
• çemeleşmek,
• istənilmə,
• qaraqarğa,
• kamsitmoq,
• Kanlı,
• Məğzibadam,
• arlak,
• kalanmak