talavur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

talavur

(malk.) bk. talavul.

Son arananlar:

• örüs,
• göstərici,
• taa,
• dünya,
• Çağ,
• azürdə,
• gentile,
• üwenmek,
• meyiz,
• uşak,
• börküv,
• ərzaq,
• ökünilmek,
• eyelid,
• yükçü,
• çimmək,
• girdab,
• yengilmas,
• eminelikten,
• tikiled,
• dikilmək,
• talavur