sıltavçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıltavçu

bahaneci, bahane uydurucu, temaruz edici.

Son arananlar:

• hajat,
• yuş,
• queen,
• ürkünç,
• çapıq,
• Fəal,
• para,
• jötu,
• minez,
• chimildiq,
• dizel,
• uzoo,
• lexeme,
• çakaralmaz,
• seltey,
• nicelik,
• tezahürat,
• pafos,
• kalanmak,
• ıştan,
• şıltaq,
• sıltavçu