alayına

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alayına

1. Bedava, meçcane, karşılıksız. ~ tabılğan zat: bedelsiz bulunan şey, ~ berdim: bedava verdim. 2. Öyle derken, öylesine. ~ bir boran keldi!: öyle derken bir fırtına çıktı!. 3. Orasına. Arbanı ~ sal: arabanın orasına koy.

Son arananlar:

• yığnak,
• denature,
• kuppakunduz,
• yearning,
• cəfa,
• kozmopolit,
• epiphany,
• kayda,
• ŞAŞMAK,
• bertmek,
• çargat,
• miyovmiyov,
• bürtlek,
• yubanmaq,
• attestasiya,
• meeting,
• qurut,
• korifyy,
• keçən,
• excrement,
• individual,
• alayına