akka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akka

dede, büyükbabanın babası. Mukkur ~la olturadıla: beli bükülmüş dedeler oturuyorlar, ol sabiy barıb tohtağan ~dı: o çocuk tam bir dededir (kart sözlü).

Son arananlar:

• kabar,
• ençeençe,
• odukma,
• wind,
• tulu,,
• adoyi,
• seriliv,
• gyrpmak,
• urug,
• tağay,
• apartmaq,
• göyərdilmək,
• aylanishmoq,
• qahqah,
• gözlü,
• dörjemek,
• mülakat,
• nöker,
• Küren,
• növ,
• gözcü,
• akka