seriliv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

seriliv

yorulma, tükenme, kanma, doyma.

Son arananlar:

• xəlvətlik,
• Çufga,
• ovmak,
• İnikas,
• bulk,
• concise,
• toralghu,
• panzehir,
• beleñ,
• Gat,
• bellav,
• instinktiv,
• uvalmak,
• üller,
• karabayır,
• məcmuə,
• mezmut,
• Jag,
• yk,
• öýmek,
• qubar,
• seriliv