seriliv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

seriliv

yorulma, tükenme, kanma, doyma.

Son arananlar:

• Suna,
• oluya,
• ÇINAR,
• dung,
• ıskarça,
• tilghash,
• çümgen,
• jasur,
• məhal,
• county,
• bəlgə,
• bögüriş,
• rakı,
• kuraldandır,
• İxcham,
• bağlanıştırmak,
• meniki,
• takdyr,
• alemşümul,
• nätüýsli,
• azghan,
• seriliv