ailəvi
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ailəvi
sif. [ər.] Ailəyə mənsub, ancaq ailəyə məxsus, ailəyə aid olan. Ailəvi məsələ. Ailəvi söhbət. Ailəvi qonaqlıq. – [Zübeydə xatun] xəlifə ərinin azğın eyşişrət məclislərində, əlbəttə ki, iştirak edə bilməzdi və .. o ərinin məhrəm, ailəvi məclislərindən də qaçınırdı. Ə.Məmmədxanlı. // Zərf mənasında. məc. Səs-küysüz, xəlvəti; başqaların, yad adamların iştirakı və xəbəri olmadan. Məsələni Əvəzlə birlikdə hay-küysüz, səssiz, ailəvi şəkildə həll etməyi qərara alandan sonra, ata düşünürdü. Ə.Vəliyev.