ahmal

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ahmal

[ahma:l], syp. 1. Ätiýaçsyz, seresapsyz, bihabar. Bir gün basarlar habarsyz, Gezişiň ahmala meňzär (Zelili). 2. Ynjalyksyz, gorkuly, hatar. Meseläniň ýene bir ahmal tarapy bar. 3. "Ähtimal, mümkin" diýen manylarda ulanylýan söz. Şu gün gar ýagaýmagy ahmal.

Son arananlar:

• sögdürmek,
• hudaý,
• sımsımrak,
• örklemek,
• comedy,
• Anatolian,
• qowun,
• işarma,
• temperate,
• dogma,
• azamat,
• əbədiyyət,
• shipildoq,
• baýak,
• üzüaşağı,
• dava-,
• köplükçül,
• bukulu,
• çuf,
• torğay,
• arşınmalçı,
• ahmal