çuf

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çuf

uf-çuf: of-öf, puf-çuf şeklinde ünlem ifadesi.

Son arananlar:

• düşmanlık,
• odugyş,
• hayan,
• komita,
• sezikten,
• sermelemek,
• atıl,
• kaloriyalılıq,
• duogoy,
• manızdan,
• Meyxoşluq,
• Fakir,
• İraq,
• saylavçu,
• şişlev,
• abolish,
• ýaşululyk,
• bail,
• taklamak,
• küntiymez,
• kədər,
• çuf