Tişirıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tişirıv

kadın. Karaçaylı ~: karaçaylı kadın, ~ avruvla: kadın hastalıkları, ~ hali: kadınlık hali, üynü ~u: evin kadını, ~ kol: kadın eli, ~nu namısı: kadının iffeti, beder ~: hayasız kadın, ~nu çaçı uzun da akılı kısha (as.): kadının saçı uzun aklı kısa, ~ üynü çırayıdı (d): kadın evin güzelliğidir.

Son arananlar:

• nazmuçu,
• sıçrantı,
• Sevi,
• precisely,
• aralamaq,
• çigit,
• gılıv,
• süsüşmek,
• defterdar,
• tebrenmek,
• üstüste,
• precis,
• Sevmek,
• nominative,
• tapulmak,
• tanımağan,
• vuzuh,
• nakes,
• Məntəqə,
• Sanal,
• geňleme,
• Tişirıv