turklehceleri.org

Tartma

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

tartma

1. Çekmece

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tartma

1. çekmece (mes. , masa, dolap ve s. gözü) ; 2. kendine çeken yahut kendisinden geçiren; kün tatrtma: güneş şualarını geçiren; kara nesre ötö ele kün tartma bolot: kara şeyler güneşi (güneşin şualarını) geçirmeye son derece müsaittirler; 3. kadın « sarığı » nı (eleçek’ i) üst taraftan tutturmaya yarıyan kumaş şeritleri (dir, ki bunlar birden dörde kadar olurlar) ; 4. ker tartma: dik kafalı.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

tartma

I Kolan.
II Çekmece, kutu.
III ağ. El merdiveni.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tartma

uçkur. Könçegiñi ~sın katı bayla: şalvarının uçkurunu sıkı bağla.


Son arananlar: