tokay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tokay

küçük çocuklar veya evcil hayvan yavrularını severken kullanılan bir ünlem ifadesi. ~çığım ~ğım (kuzuyu severken): kuzucuğum, kuzucuğum!

Son arananlar:

• aarçı,
• tahın,
• Yoruk,
• daranmaq,
• akybet,
• sayaklık,
• çapacaq,
• Çiyan,
• gulajyk,
• püşkel,
• quluntoy,
• nomlamoq,
• kâr,
• isnat,
• Məhdud,
• ağcaqayın,
• beron,
• kamzul,
• külişmek,
• tavadaşı,
• protivogaz,
• tokay