TAYANÇ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tayanç

dayanç, istinat.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tayanç

dayanak, istinat. Anı caşağan bizge ullu ~dı: onun yaşaması bize büyük dayanaktır, ~ıbız oldu: dayanağımız odur.

Son arananlar:

• exacerbation,
• pestil,
• bilahare,
• hasiyat,
• nisgilli,
• dagdaga,
• işen,
• güvenç,
• saranmak,
• kağızpərəst,
• kezekçil,
• kınışmak,
• atuch,
• doubtful,
• xohish,
• heycanlandırmak,
• köşek,
• täze,
• kepdiriş,
• nilüfer,
• gavgo,
• TAYANÇ