TAYANÇ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tayanç

dayanç, istinat.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tayanç

dayanak, istinat. Anı caşağan bizge ullu ~dı: onun yaşaması bize büyük dayanaktır, ~ıbız oldu: dayanağımız odur.

Son arananlar:

• ozuqa,
• creek,
• Faal,
• acımış,
• Karam,
• eerin,
• bölüntü,
• Karap,
• Dard,
• ayuu,
• sampal,
• gurnoş,
• cultivation,
• Olar,
• mülkdar,
• kemüüçü,
• lapanglamoq,
• sorgu,
• aýlaşmak,
• çoxplanlı,
• ULAK,
• TAYANÇ