mülkdar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mülkdar

[mülükda:r], at. Mülk eýesi, ýer eýesi.

Son arananlar:

• navara,
• spatula,
• Edat,
• göynərti,
• samsun,
• seziktüü,
• garalyk,
• tis,
• kokarda,
• şamsum,
• barhaq,
• mecazi,
• koç,
• amadou,
• gapak,
• tonavçu,
• tüşürt,
• köplep,
• tenbih,
• Enlem,
• Akıllı,
• mülkdar