ULAK

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ulak

и. чапкын

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ulak

1. oğlak; 2. es. oğlak çekişme (bir çeşit spordur); ulak tart-: oğla çekişmek; oğlak çekişme sırasında çekişme maddesi olarak kullanılan keçi yavrusu; bir esebin tabayın, ulaktay cerge çabayın folk.: bir çaresini bulayım ve oğlak gibi yere çalayım; ulak taşta-: oğlak çekişme sporunda galebe çalmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ulak

oğlak, keçi yavrusu. Badak ~: tek husyeli oğlak, çınay ~: geç doğmuş oğlak, döl zamanı geçtikten sonra doğan oğlak, marka ~: körpe oğlak, ~ tavuş: oğlak sesi, kiyik ~: geyik yavrusu, dağ keçisinin oğlağı.

Son arananlar:

• sizghuch,
• manufacture,
• Bileşke,
• Görkem,
• yoğurma,
• minnatli,
• hüquqşünaslıq,
• Kumar,
• stop,
• mole,
• köpçülikleýin,
• bürüm,
• chingling,
• Nankör,
• bokur,
• büründürmək,
• probably,
• təm,
• narh,
• planet,
• netherlands,
• ULAK