Suçlu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
suçlu
1. и. җинаятьче. 2. с. 1) гаепле; suçlu görülmek гаепле саналу; 2) гаепләнүче; 3) гөнаһлы ◊ hem suçlu, hem güçlü үзә гаепле, үзен акларга маташа
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
suçlu
Türkiye Türkçesi: suçlu
Azerbaycan Türkçesi: suçlu
Başkurt Türkçesi: gäyipli
Kazak Türkçesi: kılmısker
Kırgız Türkçesi: künȫkör
Özbek Türkçesi: cinàyätçi
Tatar Türkçesi: ğayipli
Türkmen Türkçesi: günǟkǟr cenãyatçı
Uygur Türkçesi: cinayätçi
Rusça: prestupnik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
suçlu
sif. köhn. Təqsiri, günahı olan; müqəssir.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
suçlu
təqsirli, müqəssir, günahkar
{taksirli, kusurlu, günahkâr}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
suçlu
suçlu