buruşakıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

buruşakıl

ters tarafa çeken, aklı hep tersine işleyen, inatçı, uyumsuz.

Son arananlar:

• ney,
• tutku,
• hərbi,
• sabahlıq,
• elitism,
• buğaçar,
• gapınalamak,
• fayz,
• podaqra,
• şaala,
• girişken,
• tozalamoq,
• beomon,
• İlenmek,
• süböö,
• şosse,
• höwürtgeleýiş,
• qalpoq,
• hebes,
• çıfıt,
• çıraklık,
• buruşakıl