buruşakıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

buruşakıl

ters tarafa çeken, aklı hep tersine işleyen, inatçı, uyumsuz.

Son arananlar:

• devinmek,
• bükülmə,
• şiddətli,
• xınagülü,
• alaylık,
• qozgaluvchan,
• otlaşmak,
• tündləşmək,
• xatta,
• qərarsız,
• kötörüş,
• eklem,
• hekayət,
• rang,
• guvohnoma,
• rampant,
• ät,
• ran,
• ramazan,
• mergi,
• randevu,
• buruşakıl