Rüfət

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

rüfət

is. [ər.] Yüksəklik, böyük rütbə.

Son arananlar:

• bozguncu,
• Har,
• dondurucu,
• säw,
• zerbe,
• fir,
• Komsomol,
• kokaşmak,
• katışsız,
• udu,
• şök,
• tri,
• oğursuz,
• köh,
• diapazon,
• özü,
• ela,
• Bas,
• singer,
• qaqqıldamaq,
• söm,
• Rüfət