Sunturlu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

sunturlu

с. 1) шау-шулы; 2) начар, әшәке ◊ sunturlu savurmak әшәке итеп сүгенү

Son arananlar:

• cob,
• inkişaf,
• jidel,
• qəribanə,
• çoñsun,
• kanifollanmaq,
• beşi,
• tuluatçı,
• belgit,
• ləng,
• şinik,
• quz,
• Netek,
• yayi,
• teşiklemek,
• kak,
• Kibar,
• nogsanlyk,
• ziq,
• harby,
• tuplu,
• Sunturlu