Otaga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

otaga

[otoğo] , at. Şaýly tahýanyň gupbasyna oturdylýan, düýebaşlyklara dakylýan per, jyga. Başynda karkara, zerrin otaga, Şasenem sypatly gyzlary bardyr (Magrupy). Kümüş gupba güneş nury degende, Otagalar oýnar ýeller içinde (R. Seýidow).

Son arananlar:

• dünyaya,
• povidlo,
• cooper,
• kammak,
• religious,
• qəmdidə,
• çapma,
• böñ,
• ötdürmek,
• dukaba,
• istisnasız,
• jasurona,
• dövlət,
• duymaz,
• tə'rif,
• archa,
• jötu,
• syrly,
• gilabı,
• asimani,
• liken,
• Otaga