Çor
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
çor
и. авыру, чир
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
çor
is.
1. Əsasən pambıqda, bəzən də başqa bitkilərdə xəstəlik. Sahələr çor və pambıqqurduna qarşı bir neçə dəfə dərmanlanmışdır. (Qəzetlərdən).
2. məc. Söyüş, qarğış mənasında. [Hafizə xanım:] Çor xanım, zəhrimar xanım, itil çölə! Ə.Haqverdiyev. [Telli:] Çor, zəhrimar. Gəlirəm, gəlirəm. Ü.Hacıbəyov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
çor
xəstəlik, naxoşluq
{hastalık, rahatsızlık}
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
çor
ı. kul ,köle
ıı. 1. katılaşan şiş, ur; kemik üzerindeki lahmi zait; kırılan kemiğin bitişen yerindeki tümsek; nasır; çor taman: nasırlı taban; 2. koşumda yarım küre şeklinde madeni süs; 3. iki şeyin birleşmesinden hasıl olan kalınlık (diyelim, kayışların uçları birleştirilerek dikildiğinde) kuyuşkandığ çoru kuskun kısımlarının birleştiği yerdeki tümsek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çor
at. Elde, aýakda gatap galan kir, kirli kesmek. Çor basan aýaklary ýalaňaçdy.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
çor
avret yeri bitişik olan kadın, sarılgan bitki·III, 121, 122