Monoloq
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
monoloq
[yun. monos – tək və logos – nitq] Başlıca olaraq dramada aktyorun özünə, yaxud tamaşaçılara xitabən söylədiyi sözlər – nitq. “Ölülər” əsərində İskəndərin monoloqu. – Salon səssiz bir hal aldı, hərəkətdən əsər yox; Səhnədəki oynaq bir gənc söyləyirdi monoloq. S.Vurğun. [H.Ərəblinski] qalxıb .. səmimi səslə öz monoloqunu deməyə başladı. S.Rəhman. // Təklikdə öz-özünə söylənən nitq, yaxud bir adamın dinləyicilərə xitabən söylədiyi uzun nitq.