tigiş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tigiş

I, dikiş; dikiş yeri.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tigiş-

II, müş. tik III’ ten.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tigiş

dikiş. Katı ~: sağlam dikiş, keñ ~: seyrek dikiş.

Son arananlar:

• pösteki,
• ıwrık,
• komite,
• kovuşturmak,
• Zahmet,
• muzlamoq,
• alahı,
• chakki,
• körügsemek,
• qəyrət,
• otkazmoq,
• arumdun,
• Oya,
• kimişke,
• ulumsunma,
• Kesmek,
• date,
• ərinti,
• könnörü,
• dudak,
• güçle,
• tigiş