tigiş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tigiş

I, dikiş; dikiş yeri.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tigiş-

II, müş. tik III’ ten.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tigiş

dikiş. Katı ~: sağlam dikiş, keñ ~: seyrek dikiş.

Son arananlar:

• əkinçi,
• çıkkın,
• Hamjihat,
• yakun,
• obrazlilik,
• qandli,
• arrogant,
• osurgan,
• qamashmaq,
• coco,
• sartaman,
• humility,
• saygısız,
• gondola,
• apostle,
• airy,
• tozatmak,
• eñgezer,
• görgi,
• peymanə,
• network,
• tigiş