Miz
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
miz
I. is. [fars.] Stol, masa. Sədr məclisi sakit etmək üçün qalxıb qarşısındakı mizi döydü. T.Ş.Simurq. Üstü qırmızı örtüklü mizin ətrafında yeddi nəfər oturdu. H.Nəzərli.
II. sif. Şiş, iti, biz. Miz saqqal. – [Şeyx İsa] uzaqdan baxanda 80 yaşında, uzunsaqqal və saqqalının ucu da miz bir insandır. C.Məmmədquluzadə.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
miz
sivri uç; keskinbir aygıtın yüzü; mizin kayra: yüzünü bilemek; bıçaktın mizi kayttı: bıçak körleşti; mizi kayttı: sâkinleşti; mizin kaytar-: 1) körleştirmek; 2) burnunu kırmak, kibrini gidermek; 3) bir işten soğutmak, hevesini söndürmek, gayretini körleştirmek; düşmandın mizin kaytaruuğa dayar bolodu: düşmana karşı koymaya hazır bulunalım; kılıçtın mizin cala-: folk. kılıcın yüzünü yalamak (destanlarda bahadırların antlarını pekitmek şekillerinden biridir),
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
miz
tığ. ~ orun: tığ kını, ~ sözlü: batıcı söz söyleyen, ağır sözlü.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
miz
biz·I, 327 bkz> biz