ızçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ızçı

izsürücü. ~ it: iz sürücü köpek, polis köpeği.

Son arananlar:

• otlatmak,
• kılağı,
• peso,
• koyacak,
• şər,
• töñ,
• under,
• töbe,
• birikmə,
• Dav,
• Yolchimoq,
• Üz,
• küycü,
• count,
• kolbasar,
• kızak,
• değişli,
• döp,
• kantsler,
• qorgi,
• Tarz,
• ızçı