gönçü

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

gönçü

is. Gönçülüklə məşğul olan adam.

Son arananlar:

• atal,
• iyrim,
• splint,
• dalbar,
• tirşe,
• Ayra,
• böyürmək,
• aban,
• tiroglik,
• tapılmaq,
• keymek,
• ýaşdaş,
• çuvaş,
• mengiz,
• günaşa,
• Lerzen,
• goya,
• tusu,
• küzen,
• postpone,
• qəltan,
• gönçü