aban

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

aban

= obon.

Son arananlar:

• Həmən,
• exuberantly,
• Chor,
• çilənmə,
• zoğ,
• tünt,
• dasturilamal,
• yazıkmak,
• orom,
• ümummilli,
• Həyət,
• süyünmek,
• gyzarmak,
• paslanmaq,
• kıvanç,
• mətləbli,
• Öykü,
• HƏMZƏ,
• ürenmek,
• parsı,
• dörtburç,
• aban