dikuçar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dikuçar

[dikuçor], at. Dikligine ýokaryk galýan we aşak düşýän, üsti, öňi we guýrugy perli ýörite gurluşly uçar, perganat.

Son arananlar:

• qaganoq,
• Yaşmak,
• melezlemek,
• Sorumsuz,
• poland,
• narıncı,
• tirkamoq,
• mütərəqqi,
• disposal,
• animal,
• kagurmak,
• çañkılda,
• Kermes,
• espri,
• royxatchi,
• qeher,
• menmenlik,
• nishonlamoq,
• honour,
• duyuş,
• hayvonot,
• dikuçar