mirasçı

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

mirasçı

[Köken: Arapça+Türkçe] (Tek mirasçı): Encili, (Çok mirasçı, miras hissedarı): Encideş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

mirasçı

и. мирас алган, варис

Son arananlar:

• masır,
• shodmon,
• hodden,
• alamağay,
• KAN,
• Kabiliyet,
• consequently,
• ötdürgen,
• pedagogika,
• çimen,
• müşahidə,
• uulandır,
• saqlimaq,
• dogangaryndaş,
• irrelevance,
• yalnız,
• taz,
• duvarıs,
• kompozisyon,
• körek,
• arsızlıq,
• mirasçı