Karala
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
karala
ı, karalı alaca; karalı benekli.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
karala-
ıı, 1. bakmak; ikide bir bakmak; 2. meşgul olmak; malğa karalap, caylooğo köçtüm: hayvanları düşünerek, yaylaya göç ettim; cumuşka karalap, cakada kaldım: (kır) işleriyle meşgul olarak, ovaya kaldım; mağa karalp, al ketpey kaldı: benim yüzümden (beni düşünerek, beni bekleyip) gitmeden kaldı; menin karalay turğan kişim: beni düşünen adam.
ııı, 1. karalamak; 2. zemmetmek; itham eylemek.