Karala

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karala

ı, karalı alaca; karalı benekli.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karala-

ıı, 1. bakmak; ikide bir bakmak; 2. meşgul olmak; malğa karalap, caylooğo köçtüm: hayvanları düşünerek, yaylaya göç ettim; cumuşka karalap, cakada kaldım: (kır) işleriyle meşgul olarak, ovaya kaldım; mağa karalp, al ketpey kaldı: benim yüzümden (beni düşünerek, beni bekleyip) gitmeden kaldı; menin karalay turğan kişim: beni düşünen adam.


ııı, 1. karalamak; 2. zemmetmek; itham eylemek.

Son arananlar:

• kereste,
• karagay,
• jeset,
• karvansara,
• musiqişünaslıq,
• iyimiş,
• ıs,
• izne,
• Şamar,
• ambisiya,
• garret,
• çeçin,
• sübö,
• kallay,
• belent,
• tarkat,
• superiority,
• manqurt,
• manslayer,
• malumot,
• keçələşdirmək,
• Karala