Gırcın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gırcın

ekmek. ~ tegene: hamur teknesi, ~ tuvrağan: ekmek dilme, ~ umur: ekmek kırıntısı, ~ çançılğan ayran: ekmek doğranmış ayran, ~ kaña: ekmek tahtası.

Son arananlar:

• kıyıl,
• əsaslanma,
• aýdymly,
• tashliq,
• küni,
• suyul,
• ün,
• qizigar,
• töpö,
• ölçermek,
• çek,
• tük,
• diktat,
• optimizm,
• aqqu,
• verdant,
• çekeleşmek,
• bük,
• feringi,
• taýlama,
• zapal,
• Gırcın