çekeleşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çekeleşmek

işl. 1. Birnäçe bolup özara jedel etmek, bir zat barada dawalaşmak; eňekleşmek. Çekeleşip durmaga wagt ýokdy (A. Nazarow). 2. Biri- biriňi çekmek, itmek, itelemek. Bally onuň bilen ýalandan biraz çekeleşdi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• nereden,
• iskan,
• dozaxi,
• kâpır,
• şaşır,
• raddiya,
• SEVGİ,
• qaytarma,
• ipadilimaq,
• öyümə,
• reza,
• ilyarası,
• misdemeanour,
• alğan,
• kuyu,
• İlerleme,
• müeyyide,
• levrek,
• üzütlük,
• TESKERE,
• shuytib,
• çekeleşmek