Gaya

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gaya

~ avuz (gayavuz): şom ağız, boş boğaz, artık söz söylemeye hazır ağız, ağız (mec.), ~ñı tıy!: ağzını tut!, sen ~vuz!: sen boş boğaz!.

Son arananlar:

• Sedasız,
• tarka,
• turar,
• cavan,
• semir,
• köklem,
• sayut,
• Celpi,
• çömüt,
• associate,
• oňlanmak,
• tapşurmak,
• peläket,
• bidad,
• tapışma,
• Erdik,
• köç,
• oymakor,
• miliyan,
• ýerçilim,
• atooç,
• Gaya