Gaya

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gaya

~ avuz (gayavuz): şom ağız, boş boğaz, artık söz söylemeye hazır ağız, ağız (mec.), ~ñı tıy!: ağzını tut!, sen ~vuz!: sen boş boğaz!.

Son arananlar:

• etrap,
• caylooluu,
• forte,
• şuğul,
• yügrimek,
• Ukmak,
• sünggütüsh,
• oylaşıv,
• gyzgalaň,
• kasnamak,
• türmö,
• uchuvchi,
• tabanvay,
• yulmaq,
• Tokat,
• nispeten,
• deputy,
• uşav,
• Umr,
• borbay,
• çukmak,
• Gaya