Fena

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

fena

[Köken: Arapça] Yaman

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

fena

I и. юк булу, югалу, җуелу


fenaII с. начар, әшәке, яман; хөрти

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

fena

Türkiye Türkçesi: fena
Azerbaycan Türkçesi: fänã pis
Başkurt Türkçesi: nasar ⱨört yaman
Kazak Türkçesi: jaman näşar
Kırgız Türkçesi: caman naçar
Özbek Türkçesi: yàmàn ⱨunük
Tatar Türkçesi: naçar koytı yaman
Türkmen Türkçesi: yaman erbet pis
Uygur Türkçesi: yaman äski osal
Rusça: ploⱨoy skvemıy

Son arananlar:

• beklik,
• asturmak,
• sorumsuzluk,
• tultuy,
• kuç,
• confession,
• Attırmak,
• redaksiyon,
• dikanglamoq,
• kördük,
• münevver,
• İFRAZAT,
• coolaş,
• hiza,
• kön,
• Patavatsız,
• buul,
• Sürtmek,
• örlük,
• inchiklimek,
• Çayan,
• Fena