Fena

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

fena

[Köken: Arapça] Yaman

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

fena

I и. юк булу, югалу, җуелу


fenaII с. начар, әшәке, яман; хөрти

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

fena

Türkiye Türkçesi: fena
Azerbaycan Türkçesi: fänã pis
Başkurt Türkçesi: nasar ⱨört yaman
Kazak Türkçesi: jaman näşar
Kırgız Türkçesi: caman naçar
Özbek Türkçesi: yàmàn ⱨunük
Tatar Türkçesi: naçar koytı yaman
Türkmen Türkçesi: yaman erbet pis
Uygur Türkçesi: yaman äski osal
Rusça: ploⱨoy skvemıy

Son arananlar:

• zavallı,
• turşy,
• Süzgün,
• Saymak,
• molla,
• dalıçı,
• Bağış,
• muvaffakiyet,
• poke,
• reversal,
• makam,
• kösöm,
• sezgen,
• tedhiş,
• çokçu,
• gysaç,
• dualism,
• mäşewe,
• karacı,
• PAÝHAS,
• tirpildeme,
• Fena